Nonfictie / Antons rode broer

Hè bah, een boek over Anton Pieck, was de eerste reactie toen Twee broers, drie levens op het bureau plofte. Anton Pieck is (naast bedenker van de Efteling) beroemd om zijn tekeningen van besneeuwde geveltjes en negentiende-eeuwse straattaferelen waarin bakkerswinkels met namen als ‘In Den Zoeten Krakeling’ figureren. En hoewel de echte liefhebbers hem ook kennen als tekenaar van meer kunstzinnige prenten in de beste Jugendstiltraditie, bepaalt zijn meer mierzoete werk toch het algemene beeld.

Maar het boek van Hans Olink (radiomaker bij VPRO’s OVT) en Paul Arnoldussen (redacteur bij Het Parool) gaat in de eerste plaats over Antons veel minder bekende tweelingbroer Henri, die een dubbelleven leidde als agent voor de GPOe, de vooroorlogse geheime dienst van de Sovjet-Unie.

Dat Henri een spion was, was al langer bekend. Oud-redacteur van Vrij Nederland Igor Cornelissen schreef in 1987 over Pieck in De GPOe op de Overtoom. Hij kon toen nog niet...