Johannes, mag ik je even aan iemand voorstellen?’

‘Ehm, nee… Doe maar niet.’

Het was de boekpresentatie van Het Nederlands viskookboek van Bart van Olphen op 2 november 2011, ergens bij het Olympisch Stadion. Ik schreef net een jaar stukjes over eten voor nrc.next. Ik kende daar eigenlijk nog niemand. Behalve Tom Kellerhuis, die schreef vroeger voor HP/De Tijd en nu voor Het Parool. Ik vertelde hem dat ik Johannes van Dam zo graag eens zou ontmoeten. Tom zou mij wel even voorstellen. Dat liep dus anders.

Als een gedesillusioneerd schooljongetje had ik daar gestaan, met uitgestoken hand. Hij vindt mijn stukjes vast stom en mij een vervelend opdondertje, dacht ik; het hield me nog dagen bezig. Vervolgens dacht ik: wie denk ik wel dat ik ben, die man heeft vast geen idee. Of hij was gewoon moe en wilde naar huis.

Een jaar later, 25 oktober 2012, was ik uitgenodigd op de presentatie van de herziene uitgave van De Dikke Van Dam (‘Nu nog dikker!’). Van Dam was met scootmobiel...