op de vraag wat hier nu echt de lokale specialiteit is, was het antwoord in Nashville, Tennessee, twee jaar geleden: ‘Hmmm… Anythin’ fried?’ Het voorspelde niet veel goeds en die voorspelling was behoorlijk accuraat. In een restaurant dat adverteerde met de slogan ‘refined southern dining’ – een hoerenkast met zwarte vitrage en donker gebeitst eikenhout – betaalden we de hoofdprijs voor vooral erg zoute coquilles, zalm, asperges en varkenshaas, stuk voor stuk met een identiek ruitpatroon van grilstrepen. Na een paar dagen out in the country (lees: hamburgers, scrambled eggs, friet, bacon en gesmolten kaas) kan een mens enorm uitkijken naar een side of greens. Een mens kan ook enorm teleurgesteld raken als hij de kapot gekookte boontjes dan tussen de bacon vandaan moet zien te prikken.

U zit nu ongetwijfeld met instemming te knikken. Dit is het beeld dat u heeft van het zuiden van Amerika: corndogs en sweet potato pie. Veel en vet en wegspoelen met twee liter cola....