De verraders van David Bezmozgis is een puntgaaf geschreven roman die speelt op de Krim en een dubbelslag maakt: het verhaal gaat over morele dilemma’s én het is een pageturner. Een Sovjetdissident is nu hoog politicus in Israël en vlucht voor een schandaal terug naar het Jalta van zijn jeugdvakanties. Daar ontmoet hij de jeugdvriend die hem eertijds aan de KGB verraadde. Opeens staat zijn leven vol dilemma’s. En actie? Vrijwel niet, het is vooral praten en nadenken. Maar schrijver David Bezmozgis bewijst het ongelijk van Philip Roth, die vreesde dat romanciers niet meer ‘de wezenlijke sociale en politieke ontwikkelingen van deze tijd’ kunnen beschrijven omdat de actuele werkelijkheid te gecompliceerd is.

In zijn nawoord schrijft Bezmozgis dat hij eerst blij was toen de ogen van de wereld zich op Oekraïne en de Krim richtten: yes, meer aandacht voor de Krim (hij haast zich er wel bij te zeggen dat dit akelig eigenbelang was). Toch leek het hem ook gevaarlijk voor...