Braaf correspondentenboek

Iran staat in brand en de timing van het boek Standplaats Teheran van Trouw-correspondent Carolien Omidi lijkt dan ook perfect. De moderne mens die via twitter, blogs en televisie dag en nacht het nieuws volgt, heeft behoefte aan achtergrond en duiding. Jammer genoeg is Standplaats Teheran een correspondentenboek oude stijl. Journalist zit ergens een paar jaar, kiest zijn of haar spannendste reportages uit en schrijft die aan elkaar met veel couleur locale (in de taxi klinkt klagend gezang, de thee is mierzoet) om de lezer het gevoel te geven ter plekke te zijn.

Omidi begint haar boek met de verhuizing naar haar nieuwe vaderland (ze is getrouwd met een Iraniër), iets wat maar door weinigen in haar omgeving werd begrepen. Ze beschrijft hoe ze Perzisch leert, hoe in Iran Nieuw-jaar wordt gevierd, en hoe ze een perskaart aanvraagt bij het ministerie van Cultuur en Islamitische Leiding. Vaak lijkt het of Omidi vergeet dat Nederlanders het grote nieuws via de...