In China neemt de handel in organen van politieke gevangenen toe. Levende getuigen zijn er niet, die zijn vermoord. Tijd voor grootschalige media-aandacht, schrijft Harm Ede Botje.

In het voorjaar van 2008 verzorgde ik de rubriek ‘Rijst en spelen’ waarin ik in de aanloop naar de Olympische Spelen in Peking aandacht vroeg voor de mensenrechtenschendingen in het land. In Nederland waren er veel rituele dansen over de kwestie, maar we gingen gewoon, er werd in de marge van de spelen wat gepraat met Chinese leiders, maar daar bleef het bij. Er was in die periode in Nederland maar één echte actie: een zekere Wilbert Stuifbergen stichtte een brandje in de centrale hal van de bibliotheek in zijn woonplaats Den Haag uit protest tegen het samenwerkingsverband van die bibliotheek met een zusterorganisatie in Shanghai. Daar waren immers boekverbrandingen geweest van werken van Falun Gong. Op het moment dat hij zijn actie deed werd een Chinese delegatie in de bibliotheek rondgeleid....