Elegante krachtpatser

De lakmoesproef voor een kunstcriticus is de vraag hoe hij schrijft over Howard Hodgkin, de Engelse schilder van kleine abstracte schilderijen opgebouwd uit kleurige krachtige verfstreken. Het is overrompelend werk, maar leg maar eens uit waarom. Susan Sontag probeerde het, maar faalde. Robert Hughes deed het in zijn boek Kritisch, in vredesnaam kritisch en slaagde glansrijk. Robert Hughes, die op 6 augustus overleed, plaatste Hodgkin in de traditie van het intimisme, dat wil zeggen in de lijn Bonnard, Vuillard en Matisse: de schilders die allure aan huiskamers wisten te geven. Dat is een verrassende en volstrekt overtuigende associatie. Er is geen mens op de schilderijen van Hodgkin te zien, maar ze zijn inderdaad intiem. Ze zijn besloten en door hun uitbundige kleuren paradoxaal aan alle kanten open.

Robert Hughes (1938-2012) was een fijnzinnige krachtpatser. Zijn meningen waren even krachtig als hij er zelf uitzag. Maar zijn oordelen waren scherp, treffend...