Dertig jaar geleden kreeg oud-NRC Handelsblad redacteur Paul Hellman een hutkoffer die jarenlang op de zolder van een antiquair had gestaan. Daar zat de geschiedenis van zijn familie in. Het duurde lang voor hij er in durfde te kijken.

Aan de geschiedenis van het verdringen van de Tweede Wereldoorlog leverde Paul Hellmann in 2009 een interessante bijdrage met zijn boek Mijn grote verwachtingen. Het had vijftig jaar geduurd voor hij, geboren in 1935, zich serieus ging verdiepen in de oorlog en de dood van zijn vader in Sobibor en zijn grootmoeder in Auschwitz. In dat boek verwerkte hij voor het eerst wat hij had aangetroffen in de hutkoffer die hem in 1980 ten deel was gevallen toen de zolder van een Haagse antiquair werd ontruimd. In de vorm van brieven, foto’s, contracten, getuigschriften, schuldbekentenissen en bankpapieren zat daar de geschiedenis van zijn familie in. Het is geen wet dat de geschiedenis zich niet laat verdringen (dat kan heel gezond zijn), maar in het geval...