Hoeveel er ook kon worden ingebracht tegen De canon van Nederland, de vijftig historische gebeurtenissen waarvan de commissie-Van Oostrom vond dat men ervan op de hoogte moet zijn, het was een zinnige en prikkelende keuze. Heel geschikt om de weggezakte belangstelling voor geschiedenis weer naar de oppervlakte te woelen.
Dat is dan ook gebeurd. En meer. Er is zelf een epidemie uitgebroken. We hebben nu de Canon van de filosofie, de Historische canon van Leiden, de Haagse canon, de Bètacanon, de Canon van het Noorden, de Canon van Amsterdam, de Canon van de ambtenaar en zelfs Komrij’s canon. Vooral die laatste is leerzaam. Als Komrij met een canon komt, dan hebben we inderdaad met een virus te maken. Wat vroeger Komrij’s favorieten zou hebben geheten, of Komrij’s keuze, wordt nu losjes omhangen met de mantel van het canonieke.
Er is een enorme behoefte aan canons. Er is dus een enorme behoefte aan zekerheid. En dat al lang voor het uitbreken...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.