Feuilleton

Betty probeert een beetje mindful uit het raam te kijken. Voel het plein, denkt ze. Dat is ondergedompeld in een donkere decembernamiddag: hysterische kerstverlichting, peuters vermomd als stuiterende winterjasjes, een dakloze met kerstmuts. Cary Grant koopt een blauwspar. De verkoper (Bill Murray) begint zijn bomen al met een stalen kabel aan elkaar te kluisteren. Anders lopen ze weg. Achter Cary Grant aan. ‘Je moet kiezen,’ heeft David gezegd. ‘Tussen mij en je moeder. Of je vader, for that sake.’ Ze heeft niets meer van hem gehoord. ‘Kind, ik zie zo op tegen een Kerst zonder je vader,’ zei haar moeder. ‘Ik ben zo blij dat je komt.’

Zal ik die bomen bevrijden, vannacht? Zoals nertsen?

Ze kan nog iets regelen, misschien, tegen David zeggen dat ze Tweede Kerstdag naar Parijs komt. Maar hij wil geen compromis. Hij wil gewoon dat ze er is als hij moet spelen, omdat hij het bespottelijke idee heeft dat hij anders dichtslaat achter zijn piano. Trouwens, hij neemt zijn...