Feuilleton

Natuurlijk is haar fiets gestolen. Wat dacht ik dan, dat ik straffeloos halsoverkop naar Parijs kon gaan en alles hier maar op me wacht? Betty koopt een nieuwe oude fiets bij de fietsenmaker, die net alle oranje vlaggetjes uit zijn etalage verwijdert. Dit wordt een zomer waarin je dingen verliest, weet Betty, dingen waarvan je dacht dat ze van jou waren. In de supermarkt is ze vergeten wat ze zou kopen: klein geheugenverlies. Als ze thuiskomt, weet ze het weer: rijst, pasta, bloem, hagelslag. Alles waar de muizen doorheen hebben gegeten. Ze hebben in haar afwezigheid kleine hapjes van alles genomen, alsof ze bang waren dat ze het anders zou merken. Zoals zij vroeger maar één koekje per week uit de koektrommel durfde te stelen. Alles wordt een beetje minder zonder dat je er erg in hebt. Ze gooit de aangeknaagde verpakkingen weg. Een kat zou helpen. Ze had er graag een gehad, maar David is allergisch, daarom heeft ze er nooit een in huis gehaald. Ik zou nu een kat kunnen...