Feuilleton

Floor gooit de brief op haar Piet Hein Eek-tafel. ‘Nou,’ zegt ze. ‘Duidelijk. Dumpen, die man.’

‘O,’ zegt Betty sullig. Had ik dat wel mogen doen? Zomaar

Davids brief aan vriendinnen laten lezen? ‘Misschien is hij gewoon te formeel in een brief en kunnen jullie beter praten,’ zegt Anna.

‘Nee, hij schrijft altijd enorm gepassioneerde liefdesbrieven.’

‘Schreef,’ zegt Floor. Ze pakt de brief weer op. ‘”Jou als mijn partner…”, “Ik zou het op prijs stellen als je contact met me opneemt…”, “Blijf vooral weg als je dat prettig vindt…” Lekker veel passie, zeg.’

‘Arme David,’ zucht Anna.

‘Arme David?’ Betty en Floor schieten overeind.

‘Ja, hij moet zo’n beetje in shock zijn: alsof-ie in een soap zit, duikt er een zoon van hem op en jij verdwijnt met de trein naar Parijs.’

‘Maar hij wist dat hij een zoon had, en hij zei niks tegen mij!’

‘Misschien durfde hij niet. Daar moet je dus over práten,’ zegt Anna.

Ook waar. Ik zou David moeten bijstaan in zijn verwarring. Ik zou...