Feuilleton

Betty staat op de badmat met een doosje badbruistabletten. Ze hebben allemaal een andere werking. Revitaliserend, denkt ze. Ja. Of toch activerend? Ontspannend? Nee, harmoniserend. Harmoniserend is goed. De spiegel is beslagen, ze kan zichzelf niet zien. Misschien maar goed ook, op nieuwjaarsdag, de late ochtend na het jaarlijkse uit de hand lopende champagnefeestje bij Floor. De harmoniserende bruistablet kleurt het water oranjerood. Kleine belletjes zoeken hun weg naar boven. Een bad vol priklimonade. Een kinderdroom.

Betty stapt in bad. Ze doet haar ogen dicht en zakt helemaal onder water. Weg is de herrie van knallende rotjes op straat, van de stommelende benedenburen, van de ritselende muizen achter de muur. Alleen een zacht suizen in haar oren, het ruisen van een verre zee, het zoesj-zoesj-zoesj van het bloed in haar aderen, een schelp aan je oor. Zo moet het zijn in de baarmoeder. Voordat je begint.

Ze komt weer boven water en haalt diep adem. Ze moet nadenken....