Daar zit hij, achter de toenmalige wereldleider. Het is mei 2007 en NAVO-secretaris Jaap de Hoop Scheffer bezoekt de ranch van George Bush. Gespreksonderwerp: het Amerikaanse verzoek aan Nederland om meer troepen naar Afghanistan te sturen. De lach van de president en de groet van de secretaris lijken een poging om de wereld gerust te stellen: alles onder controle. Vijf jaar eerder was De Hoop Scheffer nog ‘gewoon’ minister van Buitenlandse Zaken en kreeg hij van baas Balkenende het Irak-dossier in zijn maag gesplitst. Via Jaap zei Jan Peter uiteindelijk ja tegen George. Heeft dat er wellicht toe geleid dat De Hoop Scheffer in 2004 bij de NAVO belandde? Nee, oordeelde de commissie-Davids. Het was geen I’ll scratch your back if you’ll scratch mine. Maar we zijn wel degelijk Irak ingerommeld door de soloacties van De Hoop Scheffer, die tegenwoordig internationale politiek doceert aan de Leidse Universiteit. Benieuwd hoe hij dat zijn studenten gaat uitleggen.