<div class="lead">
Vanavond legt Medialogica de Holleeder-pers op de snijtafel. Dat mag, maar ga Twan Huys niet te veel bashen.
</div>
Hij stond op de hoek van de Nieuwe Spiegelstraat en de Keizersgracht in Amsterdam. Op een steenworp afstand van Moszkowicz’ kantoor. Naast hem zijn ‘hoffotograaf’ Ferry en de Hells Angel Harrie S. Ik fietste langs het drietal. Willem Holleeder zag me en zwaaide. Ik groette terug en reed schielijk verder. Een half jaar later liep ik hem tegen het lijf in de Haarlemse rechtbank. ‘Waarom stopte je niet?’ vroeg Holleeder nors. ‘Ik had geen zin om handenschuddend met je te worden gefotografeerd,’ zei ik eerlijk. Fotograaf Ferry stond ernaast en sneerde: ‘Jij? Man, je bent niet eens een Bekende Nederlander!’
Hm&#8230; Ja.
Toch blij dat ik ben doorgefietst. Zou cabaretier <a href="https://www.ishootpeople.nl/?map=854" target="_blank">Najib Amhali</a> ook liever zijn weggedoken? Of presentator <a href="https://www.ishootpeople.nl/?map=656" target="_blank">Frank Evenblij</a>? Amicaal contact met Holleeder is met terugwerkende kracht een flinke puist op je palmares. Over hoe de ontvoerder, afperser en moordverdachte probeerde op die manier zijn eigen imago te framen, gaat VPRO’s Medialogica <a href="https://www.youtube.com/watch?v=7mZ_925gpFE&amp;feature=youtu.be" target="_blank">vanavond</a>.
Ooit sprak ik Holleeder toen hij vastzat voor de afpersing van Willem Endstra en anderen. Hij <a href="https://www.vn.nl/telefoon-van-willem-holleeder/" target="_blank">belde </a>vanuit zijn cel om zijn kant van het verhaal te vertellen. Had ik dat moeten weigeren? Onzin. Er waren al kranten, bladen en boeken <a href="https://www.vn.nl/de-holleeder-pers/" target="_blank">volgeschreven</a> over hem. Daarin domineerden de verdenkingen van het Openbaar Ministerie en de grieven van de slachtoffers. Het verhaal van de hoofdverdachte was nauwelijks gehoord en dus interessant, een journalistieke buitenkans.
Dat vond ik ook van het omstreden <a href="https://www.npo.nl/college-tour/12-10-2012/NPS_1211762" target="_blank">optreden </a>in College Tour. Misschien was het niet het meest voor de hand liggende podium, maar kom op zeg: ieder zichzelf respecterend medium had geprobeerd om ’s lands meest besproken crimineel na zijn vrijlating voor een gesprek te strikken. Twan Huys kreeg de hoofdprijs. Tegelijkertijd veroorzaakte het <a href="https://www.nrc.nl/nieuws/2012/10/12/twan-huys-en-john-van-den-heuvel-botsen-bij-giel-hallo-john-even-luisteren/" target="_blank">controverse</a>.
Ik heb de keuze van Huys verdedigd in een <a href="https://pauwenwitteman.vara.nl/Artikel.4215.0.html?tx_ttnews[tt_news]=27374&amp;cHash=e9e4396a3ad48e6ea2d9c6c5a8070956/" target="_blank">uitzending </a>van Pauw en Witteman. Want waarom zou een groep hoogopgeleide, jongvolwassenen niet in staat zijn om de veroordeelde ontvoerder en afperser kritisch te ondervragen? Hoezo zou hem dat een heldenstatus geven? Dat Holleeder geen antwoord wilde geven op vragen over de recente strafzaken, was natuurlijk een gotspe. Maar de vragen werden wel gesteld en we kregen ondertussen een glimp van Holleeders ware gezicht te zien. Dat is heel wat anders dan een <a href="https://revu.nl/tag/willem-holleeder/" target="_blank">jolijtcolumn </a>in een weekblad of een goedkope <a href="https://www.youtube.com/watch?v=0xrZlqux4-M" target="_blank">stunt </a>van een radio-DJ. De recente <a href="https://www.nu.nl/media/4105025/oud-hoofdredacteur-nieuwe-revu-heeft-spijt-van-column-willem-holleeder.html" target="_blank">spijtbetuiging </a>van ex-Nieuwe Revu-hoofdredacteur Erik Noomen was volkomen terecht, maar ga geen mea culpa eisen van Twan Huys.

Gerelateerd