Asielbeleid

Rafiq Naibzay (45) zit in kleermakerszit op de grond. Voor hem op een glazen salontafel ligt een dikke map krantenknipsels. ‘Op de bres voor Naibzay’ luidt een kop. ‘Beul of onschuldig, asielzoeker Rafiq Naibzay inzet politiek steekspel’ luidt een andere. Op een voorpaginafoto is te zien hoe aan de gevels van een rijtje huizen de vlaggen halfstok hangen. ‘Dat was vorig jaar april, toen heel Hoogblokland protesteerde tegen mijn mogelijke uitzetting.’

Sinds 2000 woont Rafiq Naibzay met zijn vrouw en vier kinderen in het dorpje onder de rook van Gorinchem. De vluchteling slaagde er als dienstplichtige in het front te ontlopen door bij de Afghaanse geheime dienst te gaan werken, de Khadimat-e Atal’at-e Dowlati (KhAD), later omgevormd tot een ministerie genaamd Wazarat-e Amaniat-e Dowlati (Wad). In 1996, toen de taliban via een bloedige oorlog de macht in handen kregen, verdween Naibzay in de gevangenis. Na anderhalf jaar wist zijn vader een bewaker om te kopen en kon hij...