Bericht uit de Republiek

Een man vertelde me dat hij 1300 boeken meeneemt op vakantie. Ik begreep hem niet. Het waren e-boeken. Zeg dat dan meteen.

Hij had een schijfje gekregen met al die boeken erp. Van wie? Van ‘een kennis’. Hij kon ze zo op zijn computer laten zien. En niet van die oude copyrightvrije boeken, hè, en ook geen Engels. Gewoon Mulisch, Herman Koch en zo.

Navraag leerde me datover kwantiteit wordt gepocht. Zoals de verpleegster die tegen het sportschoolmaatje zei: ‘Ben jij ook zo gek op lezen? Kan ik je helpen: ik heb een usb-stick met 1400 boeken voor je.’

Het ging om: gratis en kwantiteit. Niet om inhoud of kwaliteit.

(Ik ga niet beweren dat digitaal lezen ‘fout’ is hoor, of ‘goed’ is voor de literatuur, de mensheid, de wéreldgeschiedenis in zijn algeheel. Een kersverse apologeet treft u al aan op pagina 66 van dit blad.)

Wat zou ik doen met meer dan duizend boeken in één vakantie? Een nachtmerrie. Heel anders dan zes boeken en wat ongelezen...