Van de week viel mijn oog op een onthutsend verhaal op LinkedIn van Jennifer Bergkamp, verpleegkundige bij Buurtzorg Nederland, over de bureaucratische martelgang die zorgverzekeraars hebben opgetuigd.
Wanneer een verpleegkundige als Jennifer incontinentieluiers wil bestellen voor een terminale patiënt die nog maar een paar weken te leven heeft, moet ze eerst in overleg met de huisarts. Vervolgens gaan ze samen op zoek naar de zorgverzekeraar, die een leverancier van medisch materiaal toewijst.
En nu komt het: dan moet met de leverancier een intakegesprek met de terminale patiënt worden georganiseerd, waarbij de vertegenwoordiger van de medische speciaalzaak moet beoordelen of er inderdaad sprake is van incontinentie, en zo ja hoeveel incontinentiemateriaal er nodig is, want er mag geen luier te veel worden besteld.
Zo gaat het als zorgverzekeraars op grote afstand van de medische werkelijkheid kostenbesparende maatregelen mogen verzinnen.
Met tot beschamend gevolg dat terminale...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
De zorgprofessional bepaalt, is verantwoordelijk en koopt namens de patiënt in. De verzekeraar betaalt. Als de verzekeraar wantrouwt bewijst hij maar in zijn eigen tijd wat niet klopt.
Absoluut eens.
Dit letterlijk onmenselijk beleid hier moet worden aangepakt!
Het gaat hier met name vooral om effekten voor de meest kwetsbare mensen, die mogen genegeerd worden.
Dank je Thijs voor deze indringende oproep aan de minister van VWS. Jouw column + de hartenkreet van Jennifer Bergkamp op LinkedIn mail ik naar alle TK Commissie leden VWS.
Helemaal mee eens! Waar blijft reactie van de minister? Dit is echt mensonterend.