Yvonne Keuls (82)

hoogmoed&ijdelheid

‘Wat ik mooi aan mezelf vind, is dat ik sterke tanden heb en dat ze ook te zien zijn als ik lach. Maar ja, dat zie je bij een haai natuurlijk ook. Alleen lacht die niet. Vroeger vond ik mijn neus raar en lang, maar nu vind ik dat ik best een mooie neus heb. En ik heb diepliggende ogen. Dat alles bevalt me wel. Als je dat ijdelheid noemt, dan ben ik ijdel.

Maar ijdelheid is ook leegte: het zou een lege gedachte zijn als ik het zou moeten hebben van alleen die drie dingen. Het gaat erom hoe je als persoon bent gegroeid en hoe je van de vervelende dingen in je leven de goede dingen hebt gemaakt. Dat kan alleen als je vervuld bent, en niet leeg. Een kind is eigenlijk de enige die hoogmoedig mag zijn. Mijn kleindochter Babiche zat toen ze een jaar of vijf was een keer bij mij thuis te tekenen. “Wat wil je later worden?” vroeg ik. Ze ging gewoon door met tekenen, en antwoordde: “Ik bén al wat.” Stel je nou voor dat je dat als volwassene zou...