Conny Janssen (55)

luiheid&gemakzucht

‘Mijn ouders zijn van de oorlogsgeneratie: ze hadden niets en werkten hard. Hier in Rotterdam lag alles plat en hun drive was: onze kinderen moeten het beter krijgen. Ik heb het goed gehad: ik heb mogen studeren, er werd goed voor ons gezorgd en ik heb geen armoede gekend. Mijn vader had een metaalwarenfabriek en maakte onderdelen voor de scheepsbouw. Alles wat hij spaarde, werd in zijn bedrijf geïnvesteerd. Ik ben met het besef opgegroeid dat je zelf je verantwoordelijkheid moet nemen en niet achterover moet leunen en denken dat het naar je toekomt. Ik ben een slechte slaper, heb veel in mijn kop. Mensen zeggen vaak: jij zou aan yoga moeten doen, maar daar heb ik het geduld niet voor. Ik hou van buiten zijn, maar heb de stad nodig als inspiratie. Laatst liep ik een vrouw met een kinderwagen voorbij en ik voelde dat er iets niet klopte, ik keek om en er bleek een pop in te liggen – ik heb een soort instinct om continu prikkels op te nemen...