Lieve Joris (60)

gulzigheid&onmatigheid

‘Vroeger móest ik roken om te kunnen schrijven, en veel ook. Nadat ik daarmee gestopt was, ben ik appels gaan eten als ik een deadline had. Jarenlang kon ik mijn tikmachine of computer niet aanzetten als ik niet twee kilo appels in huis had. Elke aanvechting om iets in mijn mond te stoppen temperde ik met een appel; er ging zó een kilo per dag doorheen. Nu heb ik die drang niet meer. Als ik overdag snoep, eet ik ’s avonds voor straf niet, dan heb ik ook geen honger. Zo word je nooit dik. Op de dagen dat ik alcohol gedronken heb, zet ik een kruisje in mijn agenda. Als ik vind dat het te veel kruisjes worden, drink ik een paar weken niet. Ik ben een kaal leven gewend als kostschoolmeisje. Het leven bij de nonnen was een beetje zoals militaire dienst. In het weekend ging ik met mijn turbulente broer uit in mijn parkajas met legerschoenen, hasj roken in een club. Maar op maandag droeg ik weer het groene kostschoolschort over mijn kleren en...