Sinds vijftien jaar vier/herdenk ik consequent Keti Koti, het verbreken van de ketenen, de afschaffing van de slavernij in Nederland en zijn koloniën. Was het een openbaring, zag ik als geboren en getogen Nederlander plotseling het zwarte licht? Alles loopt altijd toch nog weer prozaïscher dan je had bedacht. Sinds vijftien jaar is D. mijn geliefde. Hij is ook een ‘geboren en getogen Nederlander’, maar dat togen deed-ie vooral in Suriname, en daar was 1 juli vanzelfsprekend een feestdag, net zozeer als Sinterklaas bij ons – om maar eens een schurende vergelijking te maken. Omdat D. niet herinnerd hoeft te worden aan Keti Koti, hoefde ik alleen maar zijn voorbeeld te volgen en leek ik ineens een Nederlander die zeer bewust met die slavernijgeschiedenis omsprong. Maar ik snap die andere Nederlanders veel te goed – al die mensen die 1 juli niet ‘in hun systeem’ hebben zitten, omdat wij dat als natie nooit meekregen. Wel Michiel de Ruyter en Piet Hein op de lagere school,...
Wil je dit verhaal verder lezen?
Wil je dit verhaal verder lezen?
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Om onze journalistiek te beschermen kun je Vrij Nederland niet incognito lezen.
Sluit je aan bij Vrij Nederland. Ons journalistieke werk krijgt pas waarde als we jou erbij betrekken. Daarom is jouw lidmaatschap niet zomaar een transactie. Je maakt ons werk ermee mogelijk, en je steunt met jouw deelname onze missie.
Onze verhalen zijn voor jouw verdieping
Lees artikelen vanuit verschillende invalshoeken
Ontwikkel je eigen perspectief
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.