Met plaatjes draaien is het zoals met fotograferen: iedereen kan het, iedereen doet het, maar slechts een enkeling ontstijgt het gemiddelde niveau. Zet een zonnebril op, betreed met een lp-koffer in de hand het nachtleven, laat met een ernstig gezicht de naald van de grammofoon in de groeven van een stoffige jazzplaat zakken en de mensen denken dat je een dj bent. Sterker: na verloop van tijd gaat de plaatdraaiende amateur dit zelf denken.

In de grote stad New York wordt mijn nieuwsgierigheid gewekt door een blauwe neonreclame op de hoek van West 14th Street en 9th Avenue waar Dubspot is gevestigd, het opleidingsinstituut voor professionele diskjockey’s en zij die dit willen worden. Echt iets voor mij.

Sinds anderhalf jaar probeer ik onregelmatig en met wisselend succes onder de artiestennaam DJ ‘Rudy’ Rudie te bewijzen dat de veelal als ‘ontoegankelijk’ weggezette jazzmuziek zeer wel in staat is om de baromzet een dienst te bewijzen. Vooral een ongeoefend oor weet de potpourri aan...