H. is een oude strijdmakker van me. In het Amsterdam van de jaren zestig genoot hij een stevige reputatie als studentenactivist en organisator van matpartijen met de politie. Twee decennia later hoorde H. bij de grondleggers van GroenLinks. De voormalige barricadenbestormer werd voorlichter van de fractie in het Europees Parlement. Inmiddels heeft hij de pensioengerechtigde leeftijd bereikt.

Ik kwam hem zaterdag tegen op het congres van zijn partij in Utrecht. H. maakte nog steeds een strijdlustige indruk. Zijn woedde richtte zich alleen niet langer op autoritaire hoogleraren of dienders met de lange lat maar op de Tweede Kamerfractie van de PvdA. Hoe durfden Ronald Plasterk en Frans Timmermans GroenLinks-leider Jolande Sap te verwijten dat ze het op een akkoordje met Mark Rutte had gegooid over Kunduz? Waarom paste de PvdA het adagium ‘hun strijd, onze strijd, internationale solidariteit’ niet toe op de Afghanen? Goed dat Rutte – als hij steun nodig had van de linkse partijen in...