19-02-2005
Door Ab van Ieperen

Woody Allens nieuwste film, ‘Melinda and Melinda’, gaat binnenkort in Nederlandse première. Gesprek met een filmer die niet in beeld denkt, een muzikant zonder muzikaal gehoor en een humorist die de tragedie als de enige ware kunstvorm beschouwt. Zijn eigen films – inmiddels werkt hij alweer aan zijn zevenendertigste – probeert Allen liefst zo snel mogelijk te vergeten. ‘Als er one-liners worden geciteerd uit mijn films, kijk ik zo iemand wezenloos aan, snap ik niet waarover hij het heeft.’

Ondanks zijn witte haar ziet Woody Allen er, kwiek gekleed in poloshirt en jeans, florissanter uit dan in de close-ups van recente films. Een minzame, geanimeerde prater die zich verontschuldigt voor een lichte doofheid. Decennia lang stuurde Allen alleen zijn films de wereld in en bleef zelf onzichtbaar. Maar zijn privéleven kwam toch op straat terecht toen hij verliefd bleek te zijn op de pleegdochter van toenmalige partner Mia Farrow. Daarvóór...