Pop

Zo nu en dan doe je iets, je kunt niet eens beredeneren waarom, dat geheel tegen de statistieken in gaat. In feite zou deze specifieke daad onder de noemer impulsaankoop moeten vallen. Toch voelt het anders. Het was namelijk niet één nummer, maar een reeks van vier, die me deed overgaan tot de aankoop van een exemplaar van de meest winkeldochterige winkeldochter van de zieltogende muziekindustrie.

De mix-cd.

Het gaat slecht met de platenmaatschappijen – dat weet iedereen zo zoetjes aan wel. Nog slechter gaat het, ook genoegzaam bekend, met het segment dance. En de mix-cd heeft het het slechtst. Het is voor een dance-dj de enige manier om zijn werk vast te leggen, maar het format is ernstig aan slijtage onderhevig. Op het net slingeren gewoonlijk al tientallen sets van dezelfde dance-dj rond, opgenomen in Brazil City of Belfast. Tegelijkertijd kan iedereen op zijn laptop in geen tijd zijn eigen mix maken. En als je daar geen zin in hebt, zijn er tientallen bloggers met jouw...