Hij doet er wel lang over, die wolf. Wanneer hoorden we voor het eerst dat hij onderweg was naar Nederland? En weer komt Martin Gaus op tv, weer moet CDA’er Ormel uitleggen dat we helemaal niet zitten te wachten op ‘oernatuur’, waar we ‘in een boomstam over de Waal moeten peddelen’.

Nu zijn Weense biologen tot de conclusie gekomen dat de wolf onze blik volgt. Telkens als de onderzoekers voor zich uitstaarden, ging de wolf op onderzoek uit. Kijken waarheen wij kijken. Dat verklaart meteen zijn oponthoud. De wereld zit immers vol met starende mensen, tegenwoordig. Zittend en starend brengen we onze dagen door. De wolf neemt ons veel te serieus.

Vijftienduizend jaar geleden leidde dat tot het verschijnsel hond. Neem de mijne, nederig tot in haar oren. ‘Ik ben het maar.’ Voor mij is ze bereid haar laatste greintje oernatuur op te geven. Buiten jaagt ze op hazen, binnenshuis legt ze het af tegen een konijn. Omdat het mijn konijn is. Ze laat hem haar bak leegeten en druipt af als hij in...