Ik schreef dat wel, vorige week, dat van die rijdende fietser die het in de confrontatie met de rijdende auto altijd verliest, maar nu ik meer weet moet ik daar toch op terugkomen. Er bestaan fietsers met harde koppen die blootshoofds autodaken doen kraken en sponningen van ruiten laten buigen als rietjes. Mijn hoofd is er zo een. (‘Een harde kop,’ zei moeder vroeger vertederd over mij, want stiekem was ze trots op de eigenwijsheid van haar zoon.)

Iemand vertelde me dat ‘mijn ongeluk’ nieuws was op de website van de Amsterdamse tv-zender AT5. Daar waren foto’s te zien van een traumateam in actie, een ambulance met zwaailicht en rechercheurs druk doende met sporenonderzoek. Ook zag ik de auto, ‘mijn auto’, die flink was gemaltraiteerd door mij. Officieel total loss verklaard. Toen zag ik mijzelf voorbijkomen, als slachtoffer dat bewegingloos op de grond lag, met ambulancepersoneel om me heen. Ik weet niet dat die foto gemaakt is, want ik was niet meer bij bewustzijn....