Literaire berichten

Gelukkig bestaan er nog gedreven lezers die in boekhandels werken en je discreet iets in handen duwen, zoals mij onlangs overkwam: ‘Een Cormac McCarthy-epigoon, iets voor jou.’ Het was Julius Winsome door de Ier Gerard Donovan (1959). De auteur woont in een voormalig treinstation in New York, nadere gegevens ontbreken. Zijn derde roman, uit 2006 – niet eens zijn meest recente titel. Behalve in Nederland waar bij Ailantus een vertaling verscheen, die vast accuraat is – ik las de Engelse paperback. En werd direct meegevoerd in de wereld van de 51-jarige loner Julius Winsome die in de bossen van Maine in de blokhut woont die zijn vader nog gebouwd heeft. Hij verhuurt zich soms voor seizoensarbeid, leest in de 3282 klassiekers die zijn vader hem naliet, zijn enig gezelschap is hond Hobbes – het bestaan is solitair en overzichtelijk. Maar dan treft hij het goedaardige dier aan, van dichtbij doodgeschoten door een jager – uit pure moordlust. Vanaf dan gaat het mis,...