Pop
Nadeel van het schrijven voor een weekblad is dat soms iedereen en de buurman, en de hond van de buurman, al een mening heeft over een nieuwe te bespreken cd. Zeker als die cd onderwerp van gesprek is geweest in de nationale culturele babbelbox, o pardon, ik bedoel De Wereld Draait Door. Voordeel van die deadline is het overzicht. Ik heb alle meningen verzameld. Ik heb alle verhalen over het uitzinnige gedrag van Kanye West gelezen. Ik heb begrepen dat Kanye West op Twitter ruim 1,7 miljoen volgelingen heeft en zelf niemand volgt (volgens het wetboek der twitteraars schijnt dat ontzettend not done te zijn). Ik heb me kunnen vergapen aan de hoesillustratie &#8211; een zwarte duivel bedrijft grimassend, met een fles bier in de hand, de liefde met een blanke engel, die overigens eveneens een verwrongen gelaatsuitdrukking heeft &#8211; van My Beautiful Dark Twisted Fantasy. Ik heb de lange lijst met meewerkende muzikanten, producers en technici proberen door te nemen. Totdat ik er genoeg van kreeg &#8211; zo&#8217;n lange lijst was het.
Resteert míjn mening. Laat ik beginnen te zeggen met wat Kanye West niet is. Kanye West is niet de opvolger van Michael Jackson, zoals is beweerd. West danst niet en hij blijft uiteindelijk meer producer dan muzikant, laat staan zanger. En rappen doet hij ook maar matig. En nee, dit is niet de beste hiphop-cd in tien jaar tijd, alleen al om het feit dat de muziek weinig met dat genre van doen heeft. Maar wat My Beautiful Dark Twisted Fantasy wel is: de opwindendste en overtuigendste pop-cd van het afgelopen jaar. Wanneer het onverhoopt toch nog lijkt alsof ik hier andere mensen napapegaai: dat is dus echt míjn mening.

Gerelateerd