In zijn boek ‘De romantische boekhouder’ maakt Gerrit Zalm al snel duidelijk dat hij niet uit een klassiek bankiersmilieu komt. De zoon van een kolenboer uit Enkhuizen heeft zijn aanleg voor rekenen te danken aan dat hij naar de middelbare school en later naar de universiteit mag. Dat sprak niet vanzelf bij hem thuis. Oudere broer Sjirk staat nog steeds met schoenen op de markt. Met reclameslogans als: ‘Sjirk verkoopt de schoenen waar Gerrit niet naast loopt.’

Als minister van Financiën van 1994 tot 2006 leerde Zalm de bankwereld beter kennen. Elke woendag ging hij in de Scheveningse Seinpost lunchen met Wim Duisenberg en later Nout Wellink van De Nederlandsche Bank. Dan werd er vrijmoedig gesproken. Bijvoorbeeld over de ingewikkelde manier waarop het toezicht op de banken en verzekeraars geregeld was. Diepe liefde voor de mannen in krijtstreep vatte de zoon van de kolenboer nooit op. Hij stoorde zich aan hun arrogantie. Toen ik hem een keer op zijn ministerie aan de...