Interview Gert Vlok Nel

Begin december 2006 reden mijn reisgenote en ik door de Zuid-Afrikaanse halfwoestijn Groot Karoo recht op Beaufort-Wes aan. Het was rond het middaguur. Het uur van de heetste zon, oogverblindend licht, een niet door wolken maar roofvogels verstoorde azuren lucht boven een roodbruine aarde, het blinkende staal van een netwerk van rails op een indrukwekkend rangeerterrein. Het uur ook van honger en dorst, en van de vermoeidheid na het uren en nog eens uren over een rechte weg – de Kanniedoodroute – tussen gelaagde, afgeplatte bergen en over toendra-achtige vlaktes almaar op een doel achter de horizon af gaan.

We waren op doorreis. We moesten Coles­berg bereiken voor de avond viel, want zowel de rechte snelweg als daarna het zandpad naar boerderij Hanglip waar we mochten overnachten, zijn in het donker gevaarlijk. Honderden kilometers hadden we nog voor ons. Toch hielden we lang halt in het centrum van Beaufort-Wes, schuin tegenover de plek waar een...