In de ‘kwetsbare’ wijk Venserpolder is het Ajaxstadion dichtbij en ver weg tegelijk. ‘Wij voelen ons daar opgesloten.’

‘Nou, kom op dan!’ De blanke man op de stoep voor snackbar Erno’s daagt de zwarte uit.

De zwarte man stond er een balletje te trappen met enkele andere zwarten, en de blanke Ajaxsupporter, die net de snackbar op de hoek van de Agatha Christiesingel en de Albert Camuslaan heeft verlaten, is vrijmoedig in de kring van jongleurs gestapt. Hij wil meedoen. Niet serieus natuurlijk – meer zoals een toerist in een warm vakantieland even wat gaat dollen met lokale bewoners. Voortgedreven door een roes van alcohol en de steun van geestverwanten gaat het van: zie mij eens even.

Zijn blanke vrienden kijken lachend toe met blikjes bier in de hand.

Ook de zwarte met dreadlocks onder een honkbalpet houdt tijdens zijn voetbalkunstjes een bierblikje vast, evenals al zijn zwarte vrienden. Het gaat er vrolijk aan toe.

Na een paar minuten is het over. De blanke dertigers...