Reportage / Terug naar New Orleans

Woensdagavond, een uur of tien. Het is nog bloedheet. Van de buitenkant ziet de Candlelight Lounge, een club in het hart van de oude volksbuurt Treme, eruit als een garage met een lampje aan de voordeur. Niets bijzonders. Binnen is het ook niet spectaculair, een soort voetbalkantine met waxinelichtjes op de tafels. Maar de tent is afgeladen. Vijf oudere zwarte mannen en een jonge blanke vrouw spelen van die typische, opgewonden jazz waarmee de kleverige lucht van New Orleans is verzengd: trompet, trombone, bas, snaredrum, tuba en klarinet. Vrolijke, kleurige klanken, maar met een diep melancholieke ondertoon waarin de geschiedenis van generaties zwarten in de stad doorklinkt. Een grijze dame kookt kip en red beans and rice. Stelletjes dansen intiem met elkaar.

Na zes jaar ben ik terug in New Orleans om te zien hoe de stad is hersteld van de verwoestingen van orkaan Katrina die in de nazomer van 2005 aan 1763 mensen het leven kostte. De Candlelight...