Interview Andrew Pyper

‘Toen ik eind twintig was, heb ik definitief gebroken met mijn oude leven om me volledig te storten op het schrijven. Ik had rechten gestudeerd en zou advocaat worden. Eerder vanuit mijn intuïtie dan mijn ratio heb ik toen besloten dat de advocatuur niet bij mij paste. Het voelde zoals wanneer je een relatie verbreekt. Je bent gehecht aan elkaar en ook een beetje met elkaar vergroeid, maar soms weet je gewoon dat het niet goed zit. Als ik niet was gaan schrijven, was er van binnen iets gestorven. Klinkt dramatisch, of niet? Maar zo zat het wel.

Ik begin nooit aan een boek voordat ik het heb gepland, voordat de plot helemaal rond is. Met de architectuur van een boek, zo noem ik dat, ben ik het langst bezig. Voor andere schrijvers werkt het misschien om gewoon ergens te beginnen, maar voor mij niet. Ik word dan gefrustreerd en raak in de war. Misschien doe ik daarom ook wel zo lang over mijn boeken, vaak twee of drie jaar. Ik heb geen zin om haast te maken en...