Ko Colijn wil zich een goede verliezer tonen. De winnaars van het Brexit-referendum tonen zich vooralsnog al slecht genoeg.

Als goed verliezer zou ik de winnaars van het Brexitreferendum feliciteren en compassie tonen met de opgekropte boosheid van de ouderen die terugverlangen naar the British Empire en bezorgd zijn om de betaalbaarheid van hun gezondheidszorg, en met de bewoners van de roodgekleurde gebieden die de globaliseringstrein hebben gemist. Sportief zou ik mijn knopen tellen en het Verenigd Koninkrijk een fair deal gunnen: wel snel die brief aan Brussel schrijven s.v.p. waarin het lidmaatschap wordt opgezegd, en in ruil daarvoor de Europese belofte dat we hen niet achter in de rij laten aansluiten maar met voorrang een vrijhandelsakkoord bieden en zelfs de mogelijkheid om binnen, zeg, drie jaar weer op de Brexit terug te komen. Niet zonder eigenbelang natuurlijk, maar ook als gebaar dat we ons hoofd niet hebben verloren en ons niet tot rancunepolitiek zullen verlagen.