<div class="lead">
Nachten doorhalen om dat ene level te halen, vergeten te eten en vrienden verruilen voor de computer: steeds meer gamers met een gameverslaving belanden in een kliniek. Reden voor het Trimbos-instituut om dit jaar met een website en informatielijn over gameverslaving te komen. Hun doelgroep: jongens tussen de 16 en 20 jaar.
</div>
Zij strijden als trol tegen monsters in de magische wereld van World of Warcraft, maken als soldaat hun vijanden een kopje kleiner in Call of Duty of bouwen megalomane werken in Minecraft. En dat vijftien uur achtereen. Wat maakt zo’n game nu zo verslavend?
The Economist noemt <a href="http://www.economist.com/blogs/babbage/2014/02/electronic-entertainment" target="_blank">drie risicofactoren</a>. Natuurlijk vinden spelers het fijn om controle uit te oefenen, vooruitgang te boeken en online vriendschappen te smeden. Maar ze hebben ook een unieke ‘spelerspersoonlijkheid’ met specifieke psychologische behoeften. De een botviert nu eenmaal graag zijn agressie met slachtpartijen, de ander vlucht juist weg in een droomwereld. Game-designers kennen hun pappenheimers van haver tot gort en weten precies welke elementen ze aan een spel moeten toevoegen om het zo verslavend te maken dat gamers niet meer willen stoppen met spelen.
De drie meest verslavende elementen:
<ul>
<li class="ecxMsoNormal">Een rollenspel of ‘fantasy immersion’. Gamers die willen ontsnappen aan de realiteit, bijvoorbeeld omdat ze gepest worden op school of werk, kunnen zich verliezen in een heerlijke, virtuele wereld. Als slimme gamer kunnen ze bovendien status verwerven die in het dagelijks leven onhaalbaar is. Het overmatig gamen als vlucht kan zelf-medicatie zijn voor mensen met een depressie of sociale fobie.</li>
<li class="ecxMsoNormal">Sociale druk. In sommige games moeten gamers samenwerken. Als er eentje afhaakt benadeelt die de groep.</li>
<li class="ecxMsoNormal">Onvoorspelbare beloningen. In de game Diablo wint de gamer soms een wapen na één monster verslagen te hebben, en soms pas na duizend monsters. Dat motiveert meer om door te spelen dan wanneer het duidelijk is dat de beloning nog even op zich laat wachten.</li>
</ul>
World of Warcraft verenigt die drie elementen en is niet voor niets een van de meest populaire games ter wereld. Een game-designer vragen om zijn game wat minder verslavend laten maken is wat veel gevraagd misschien. Dat is als de banketbakker opdragen om geen suiker meer in zijn baksels te stoppen. En op een oersaaie, realistische en voorspelbare game zit niemand te wachten. Wat een game-designer wel kan doen: in zijn game een time-out inlassen die de cyclus van het verslavende gedrag om de paar uur doorbreekt. Of dat die verslaafde jongens uit de kliniek houdt is maar de vraag. Wie vluchten wil, vindt wel een uitweg.
&nbsp;

Gerelateerd