Media

Eerlijk gezegd heb ik niet durven kijken. Ook zonder beelden kan ik me heel goed voorstellen hoe dat in z’n werk gaat, zo’n groepsverkrachting. Het schreeuwen van het zwakbegaafde meisje, de triomfantelijke lachjes bij de zeven pubers die haar om beurten te grazen nemen, de wijze waarop ze haar een bedragje toestoppen opdat ze koest blijft.

Het gebeurde op donderdag 22 maart, in een township ten zuiden van Johannesburg. En het was niks bijzonders.

Vorig jaar telde de Zuid-Afrikaanse politie 56.000 gevallen van seksueel geweld. In werkelijkheid ligt het aantal volgens deskundigen vele malen hoger. Slachtoffers durven geen aangifte te doen, of ze denken dat het zinloos is omdat daders toch onbestraft blijven. In een recent onderzoek erkende één op de vier ondervraagde Zuid-Afrikaanse mannen dat hij zich er ooit aan heeft bezondigd. Eén op de tien deed dat in groepsverband. En bijna één op de vijf Zuid-Afrikaanse mannen meent dat vrouwen zo’n verkrachting best geinig vinden...