Pop / Requiem voor R.E.M.

R.E.M. stopt ermee. De mededeling die de Amerikaanse groep eind vorige week de wereld instuurde was bondig, maar niet zonder emotie. ‘We lopen weg met een groot gevoel van dankbaarheid, van finaliteit, en van verbazing over wat we allemaal hebben bereikt. Aan iedereen die zich ooit geraakt voelde door onze muziek, onze diepste dank voor het luisteren.’ Groot gelijk dat de band ermee ophoudt, na iets meer dan dertig jaar. De laatste drie cd’s van R.E.M. waren een herhalingsoefening, waarbij urgentie ontbrak. De muziek van het eerder dit jaar verschenen Collapse Into Now was niet zozeer beschamend, eerder gewoon en gemiddeld. Je kunt je afvragen wat erger is.

Het grote publiek zal zich R.E.M. herinneren als de groep van de succes-cd Out Of Time. En natuurlijk, ‘Losing My Religion’ was twintig jaar geleden een verademing op de radio. Maar sinds de Muppets ‘Shiny Happy People’ veranderden in ‘Furry Happy Monsters’, heb ik moeite om nog naar die plaat te...