Woensdag 30 januari 2008

Van het troosteloze Kazachstan via het verwoeste Irak naar het broeierige Argentinië om te eindigen in het op het eerste gezicht levendige maar ò zo lege China. Alleen op een internationaal film festival als het IFFR is het maken van een dergelijke reis in een dag mogelijk. Ik maakte die reis gisteren. Van de ellende van het ene land naar de verscheurdheid van het andere. En ik kwam vol indrukken en vertwijfeling over mijn eigen levenswijze thuis, net als na het maken van een echte wereldreis.

Omdat het werkelijk onmogelijk lijkt een kwartier voor aanvang van een filmvoorstelling naar een kassa te gaan en daar een kaartje te halen – alles, alles, alles zit vol; van duistere verzamelprogramma’s in kleine zaaltjes tot de vertoningen in megazalen als Pathé 1 en dat al om 13.00 uur ’s middags – besluit ik maar naar persvoorstellingen te gaan in Cinerama.

Restaurant van het Cinerama theater
Restaurant van het Cinerama theater

Ik kom immers niet elke dag naar de havenstad getreind om...