Roman

Louis en Hortence trouwen in de vroege jaren van de twintigste eeuw, en stichten een gezin dat gezegend wordt met vijf kinderen. Hun oudste zoon, Jos, raakt vele jaren na het overlijden van Louis en Hortence gefascineerd door de geschiedenis van zijn familie. De brieven die Hortence in haar leven schreef, geeft hij door aan een kleinzoon van het echtpaar. Die tikt de brieven vervolgens over en neemt de vrijheid er een en ander aan toe te voegen, met het boek dat de lezer in handen houdt als resultaat: ‘Als ik me aan mijn bureau zet met de brieven van mijn grootmoeder, schuif ik soms mijn bril boven op mijn hoofd om me beter af te sluiten, om de zaken scherper te zien. Ik typ. Ik trek een voorouderlijke stilte over me heen: de tijd draait terug, valt stil.’ Ziehier het uitgangspunt van De bloemen, de nieuwe roman van Koen Peeters, als variant op de klassieke raamvertelling.

Hortence en Louis waren godvruchtige, hardwerkende middenstanders. Met name Hortence hield het gezin in...