Sinds ik er de eerste week van het nieuwe jaar (genoeglijk) doorbracht, intrigeert me de vraag waarom de Zuid-Portugese kuststreek Algarve zo arm is, en wat je daar aan zou kunnen doen.

Hoe arm, om daarmee te beginnen? De economisch geïnteresseerde toerist vindt in reisgidsen zelden relevante informatie, maar op het blote oog geschat zou ik zeggen dat de gemiddelde inwoner van de Algarve een inkomen heeft dat maximaal de helft is van het gemiddelde Nederlandse inkomen. Dat zie je niet zozeer aan de wasplaatsen in de dorpen, waar de was van vele gezinnen wappert naast de wasbakken waar Nederlanders hooguit een keer op een zomerse kampeervakantie gebruik van maken, maar aan de prijzen. De prijzen van met veel arbeid geproduceerde diensten bedragen – zo buiten het seizoen – grofweg de helft van die in Nederland. Dat geldt voor de koffie op een terras (één euro); het hoofdgerecht in een restaurant (nog geen tien euro), de kennelijk zelf gefabriceerde truien die te koop zijn...