Ik wil de wereld begrijpen, en de islam heeft zich daar hardhandig aan opgedrongen.

Voor alle duidelijkheid: het afgelopen weekend was niet atypisch. Ik lees een boek van Fouad Laroui, de Nederlands-Marokkaanse schrijver die een persoonlijke weerlegging schreef van het islamisme. Larouis betoog is van een schitterende eenvoud: hij maakt het onderscheid tussen godsdienst en geloof. Om dat laatste – de persoonlijke overtuiging – is het hem te doen.

‘Kortom, godsdienst is een kwestie van omstandigheden, toeval, de plek, hier of daar, waar je geboren wordt,’ schrijft hij. U kent in uw omgeving allemaal christenen of halve christenen, die het van geboorte waren maar er niet veel of niets meer aan doen. Zij worden niet aangevallen of zelfs vermoord door andere christenen die er juist flink aan doen. De routineuze mohammedanen zullen er beslist ook zijn, maar het is voor hen linke soep zich te melden.

Laroui bepleit een strenge scheiding tussen ‘de zaken van het...