Sport

De tv-commentator had het meteen al over een sprookje. Logisch. Een atleet uit een land zonder traditie op het gebied van hardschaatsen, die op dat onderdeel zomaar een zilveren medaille haalt: dat mag je een sprookje noemen. Lee Seung-Hoon was daarom dé verrassing van de Olympische Spelen – in elk geval de éérste. Ze vond al plaats op zaterdag de dertiende. En merkwaardig genoeg kregen we na de doorbraak van Lee vrijwel niets meer over hem te horen. Van een land dat prat gaat op liefde voor de schaatssport had ik meer nieuwsgierigheid verwacht. Veel meer, eigenlijk. En gelijk al, op de eerste dagen na het sprookje.

Berichtgeving over de eenentwintigjarige sensatie uit Seoul was een speld in de hooiberg die Sven Kramer heette. De gouden plek voor Onze Sven op de vijf kilometer overheerste alle media, terwijl die overwinning door iedereen werd verwacht – en het zilver voor Lee Seung-Hoon door niemand. Ik weet wel: altijd en overal leiden sportieve successen tot...