09-07-2005
Door Thijs Niemantsverdriet

Hoewel het aantal moslimmilitairen groeit, wil het maar niet vlotten met de benoeming van een legerimam. ‘De overheid is panisch voor islamieten. De titel imam is praktisch besmet.’

Je zit in het leger en de spirituele nood is hoog? Geen enkel probleem. Sinds jaar en dag kunnen militairen die worden gekweld door de grote vragen des levens terecht bij een geestelijk leidsman. Ben je katholiek? Dan is er de aalmoezenier. Protestant? Ziedaar, de krijgsmachtpredikant. De ongelovige vervoege zich bij een humanistisch raadsman, en de jood bij een rabbijn – liberaal dan wel orthodox, geheel naar smaak. Zelfs de hindoemilitair beschikt sinds twee jaar over een hoogsteigen pandit.

Maar de moslim onder de wapenen heeft pech. In tijden van geestelijke benauwdheid moet hij het zonder pastorale hulp stellen. Bij Defensie wil het niet bepaald vlotten met de benoeming van een legerimam, of zoals hij in behoedzaam ambtenarenjargon heet: islamitisch...