Dit is onze literair criticus Jeroen Vullings eerste ‘Vullings’ boek van de week’. Een rubriek waarin (verrassing!) Vullings het meest opvallende, interessante boek van de (verrassing twee!) week bespreekt. ‘Niemand is wie hij voorgeeft te zijn. Een mens zou licht van minder gek kunnen worden.’
Dat de politie ‘niks’ doet, is een vaak gehoorde klacht bij ‘kleine’ overlast. Ze hebben het te druk, de mankracht ontbreekt, maar als je ze niet nodig hebt, verdomme, dan staan ze verdekt opgesteld om je geniepig op de bon te slingeren. Brave burgers pakken ze zo, bij voorkeur in de toch al krappe beurs, maar bij schoelje met petjes en mobieltjes geven die regelbeluste klojo’s niet thuis. Homo ironicus Kees ’t Hart (1944) gaat met dat licht ontbrandbare, populistische gegeven in zijn nieuwe roman Wederzijds onverwisselbaar – want all the way op z’n kees-’t-harts – aan de haal.
Een vijftigplusser gehuwd met een twintig jaar jongere oud-leerlinge – hij is conrector op...
