In het semi-autobiografische Commandant Konijn van Michel Maas vraagt een door een kogel getroffen oorlogscorrespondent zich af waarom hij het doet. Hij blikt terug op zijn ervaringen in Kosovo en spaart zich daarbij niet.

In Commandant Konijn van Michel Maas, die in het dagelijks leven als correspondent voor de NOS en de Volkskrant werkzaam is in Zuidoost-Azië, krijgt de oorlogscorrespondent die dit verhaal draagt een kogel in zijn rug. Michel Maas heet ie, dus ook al staat er ‘roman’ op het titelblad, de gedachte is dan niet vreemd dat dit verhaal op z’n minst semi-autobiografisch is. Temeer daar deze Michel Maas dezelfde oorlogsjournalistieke werkzaamheden heeft als de niet-fictionele correspondent met die naam. Zoals gebruikelijk in het memoires-genre, is het vertelde vanzelf meer ik-gericht en persoonlijker dan in zijn journalistieke werk.

Meteen al in het begin van deze roman krijgen we dat wat het betekent om je leven te wagen ter nieuwsgaring op plekken waar mensen...