Eigenlijk heb ik het niet begrepen op klokkenluiders. Querulanten en dorpsgekken lijken het me meestal, types die er heilig van overtuigd zijn dat hun groot onrecht is aangedaan en dat dat door eindeloos klagen kan worden rechtgezet.

Ik weet waarover ik het heb, want als journalist word je soms nachtenlang uit je slaap gehouden door tipgevers die een grove misstand menen te hebben ontdekt en niet meer loslaten voordat je erover geschreven hebt. Niet zelden blijken ze echt te zijn ontsnapt uit een psychiatrische kliniek. En roepen ze jou na verloop van tijd uit tot de vijand die nodig moet worden vernietigd. Mensen die zeggen dat ze je aan het verhaal van je leven willen helpen – je kunt ze niet genoeg wantrouwen. Maar sinds vorige week vrijdag ben ik opeens van mening veranderd.

Toen ontmoette ik voor het eerst van mijn leven Fred Spijkers, de voormalige maatschappelijk werker die nu al een kwart eeuw verwikkeld is in een vendetta met het ministerie van Defensie. Wat een...