Nederlandse schrijfsters winnen minder literaire prijzen. Komt dat door de ‘masculiene blik’ van de jury’s? Welnee.

Het zal wel weer aan mij liggen, maar over het algemeen houd ik me niet bezig met het geslacht van mijn literaire collega’s. Ten­min­ste: niet waar het hun werk betreft. In het verleden heb ik een hoop kantoorbaantjes gehad en ik beschik zodoende over aardig wat vergelijkingsmateriaal: nergens lijkt de man-vrouw-verdeling zo ongedwongen gelijk verdeeld te zijn als in de culturele sector.

Het verbaasde me dan ook dat collega-auteur Saskia de Coster half januari in de Vlaamse krant De Morgen een artikel publiceerde onder de titel: ‘Mannen, wees gewaarschuwd, vrouwelijke schrijvers rukken op!’ In eerste instantie is het een verhandeling over de historische ongelijkheid in de literatuur: hoe vrouwelijke schrijvers eeuwenlang tweede viool speelden ten opzichte van hun mannelijke evenknieën. Maar al gauw waarschuwt De Coster dat het nog steeds niet pluis is...