Lange tanden

Als kind at ik gewoon spruitjes, tot ik op televisie hoorde dat ik ze vies moest vinden. Ik heb het eens nagezocht: Kinderen voor Kinderen (dat ik als kind veel erger vond dan spruitjes omdat mijn kwaadaardige Gooise klasgenootjes ook zulke stemmetjes hadden) heeft minstens drie klaagliederen over groente gemaakt. Het toontje dat Henk Westbroek voorschreef moest zeker lekker rebels zijn, maar klinkt vooral verongelijkt en cynisch: ‘Altijd is het eten smerig, zelfs de toetjes zijn vies (….) Bruine rijst met smurriesaus, dat schijnt heel apart te wezen, ma krijgt dan van pa applaus.’

Bij een liedje uit 1981 lees ik het commentaar van een volwassene: ‘Haha, ik lust nog altijd geen aardappelen & groente!’ Het lijkt me nogal een gemis.

Met dank aan de VARA: dertig jaar later zijn Nederlandse kinderen de op één na kieskeurigste eters van Europa. In het Zuiden, maar ook in Scandinavië eten ze beter wat de pot schaft. Alleen Engelse kids hebben langere tanden....